niedziela, 14 grudnia 2014

Rozdział 3 Relief Or Pain?



Nie mogę spać. Całą noc nie spałem myśląc tylko o jednym. Chłopaki już dawno odpłynęli w krainę Morfeusza. Czemu moje życie jest takie ciężkie? Wcześniej byłem normalnym człowiekiem chodzącym do sklepu w zamiarze kupienia jedzenia do domu, było normalnie. Normalnie.... Te słowo jest mi teraz całkowicie obce. A to wszytko przez jakąś głupią Radę. Oni mnie tu zesłali, odebrali mnie matce, która nic nie mówiła.
 Co ja mam robić?
Po co te wszystkie walki na miecze, strzelanie z łuku, uczenie się innych języków.
 Jestem tu trzeci dzień i już mam dosyć. Zauważając promyki światła przedostające się przez okno na moją twarz postanowiłem wziąć chłodny prysznic, żeby o niczym już nie myśleć. Po 10 minutach ubrany w odpowiedni strój, wyszedłem z łazienki. Harry jeszcze spał. Lepiej będzie Go obudzić, żeby Candice nie była już zła. Szturchnąłem Go lekko w odkryte ramie, próbując obudzić.

- Harry.... Harry wstawaj... Harry mam banany!- wydarłem się.

Wstał pospiesznie leniwie się rozglądając. Zaśmiałem się.

- Gdzie te banany?- uśmiechnął się szeroko zapewne myśląc o nich.

- O tu.- przyłożyłem swoje dwa palce wskazujące w jego kąciki ust rozszerzając jeszcze bardziej jego banana na ustach.
Wybuchnął śmiechem na mój gest popychając mnie na moje łóżko. Sam zacząłem się śmiać.
Po jakimś czasie śmiania się zeszliśmy na dół do sekretariatu w zamiarze spytania gdzie jest stołówka.
Spytaliśmy kobiety ale ona była zajęta swoim laptopem. Odwróciłem się tyłem do niej przy okazji spotykając wzrok blondynki. Znów ściska mnie w środku, małe igiełki wbijają mi się szyje. Tlenu...
Koło niej stanęła Emma, również spojrzała w moje oczy. Przestało ściskać, znów czułem się normalnie. Przełknąłem ślinę, powoli zaczynając się bać tych dziewczyn.

- Hej chłopaki.-powiedziała Emma.- Idziecie na śniadanie?
- Tak.- powiedział Harry.- Jak szanowna pani nam powie gdzie ona jest.- skierował się do dziewczyny.
-Ona cie nie usłyszy.
- Czemu?
- Nie reaguje na głos przeciwny.
- Czyli mężczyzn?
- Taa.. Nie fajna sprawa, połowa nas nie reaguje.
- Bo?
- Jedne nie chcą, a nie jedne nie mogą. Chodźmy jeść.- powiedziała chyba już poirytowana blondynka.

                                                                       ***
Po jakimś czasie dotarliśmy do stołówki. Dziewczyny podeszły do jakiegoś stolika tracąc z nami kontakt. Rozglądałem się za wolnym miejscem, jedynie natknąłem się na Niall'a  flirtującego z jakąś dziewczyną.
Miała długie pofalowane czekoladowe włosy. Najwyraźniej dziewczynie spodobał się chłopak, ukazując to uśmiechem i radosnym wzrokiem. Chociaż Niall się tu dobrze czuje...
Usiadłem przy stoliku nie daleko wyjścia, żeby później jak najszybciej z tond wyjść, chciałem porozmawiać z Emmą na pewien temat. Po chwili siedzieliśmy wszyscy. Layla, Harry, Niall, Lou, Nella, Liam i ja. Podczas gdy rozmawialiśmy równocześnie konsumując nasze śniadanie, jakiś facet zaczął gadać.
- Witam was... Chciałem was poinformować, że do naszego obozu doszła ostatnia grupa wybranych. Z tej okazji dziś wieczorem urządzamy ognisko oraz małe przyjęcie. Na ten czas większość reguł zostaje usunięta. A jeszcze dziś nie ma treningów macie dzień wolny. Miłego dnia.-  w końcu nie będzie tu tak sztywno. Uśmiechnąłem się, myśląc co tutaj będzie się działo, szczególnie kiedy doszliśmy. Tak przyznaje się nie byłem grzecznym chłopakiem. Ha! Wręcz przeciwnie, miałem problemy, duże. Najczęściej związane z prawem. Nie to że niby ćpałem czy coś, tylko bójki ewentualnie nielegalne wyścigi. Tak to jestem czysty jak łza. Moje rozmyślenia przerwała postać stojąca koło Emmy. Chłopak o ciemnych blond włosach obejmował dziewczynę górując nad nią wzrostem. Dziewczyna spojrzała na niego uśmiechając się po czym złożyła buziaka na jego policzku. Chyba są razem. Po chwili podeszła do nich rudowłosa dziewczyna całując chłopaka w usta. Trochę to podejrzane. Ale nie moja sprawa.    

                                                                        ***

To jest mój ulubiony dzień tutaj. Leże nad jeziorem, które przed chwilą znalazłem i spokojnie patrze w tafle wody widząc swoje niewyraźne odbicie. Nie wiedząc czemu przypomniało mi się zdarzenie z Emmą. Jak mieliśmy pierwszy trening. Jak ustawiała odpowiednio moje nogi przez co się na nią upadłem śmiejąc się razem z nią. Poczekaj, co ona mówiła "poćwicz nogi".  Korzystając z okazji wstałem z ziemi i postanowiłem trochę poćwiczyć. Nie wiem co mnie wzięło do tego ale tak po prostu. Prawą nogę postawiłem przed lewą do przodu robiąc lekką przestrzeń miedzy nimi. Ustawiłem odpowiednio ręce udając że w prawej mam miecz zacząłem wymachiwać nim jak brunetka kazała. Powiem szczerze, że zainteresowało mnie to. Wróciłem do zwykłej postawy odwracając się do tyłu spotykając wzrok Emmy.
- Hej.
- Hej.- powiedziałem lekko skrępowany. No bo kurna myślałem, że nikt mnie nie obserwuje. Najwyraźniej się myliłem.- Długo tu stoisz?
- Wystarczająco długo, żeby przekonać się, że robisz postępy.- uśmiechnęła się szczerze podchodząc.
- Serio? Nadzwyczajnie mi się nudziło i tak jakoś wyszło.
- Serio. Jak na nowicjusza idzie ci genialnie.- i jakoś straciłem humor.- Wszytko w porządku?
- Tak, tak.
- Wyżal się koleżance.- powiedziała radośnie poklepując swoje ramie. Zaśmiałem się, zawsze jest taka radosna, miła i pomocna. Przeciwność większość dziewczyn które znam. W pewien sposób.
- Nie będę się rozwijam czy coś, ale nie lubię tego miejsca, tych wszystkich treningów, nauk, gadania. Najchętniej wróciłbym do domu gdzie jest moja matka do tego sama, odebrali mnie jej. Zabrali nie mówiąc mi o niczym. Nie lubię tu być.- wyznałem szczerze.
- Rozwinąłeś się.- zaśmiała się.- Rozumiem cię, znaczy nie miałam jak ty łatwiej miałam bo myślałam, że to tylko na jakiś czas jak byłam mała a okazało się, że na dłużej.- wzruszyła ramionami, podchodząc do jeziora, siadając. Usiadłem koło niej patrząc na nią. Jest piękna. Ma długie lekko falowane brązowe włosy, które sprawiają, że wygląda na dojrzalszą, a zarazem młodą, jej oczy są takie śliczne, nie jest wysoka choć dla mnie idealna, pełne lekko zaróżowione usta. Kurwa jest piękna! Chyba wyczuła, że na nią patrzę, bo jej policzki się zarumieniły. Uśmiechnąłem się pewnie, łapiąc za jej kosmyk zwracając jej osobę na moje czyny. Założyłem jej kosmyk za ucho patrząc w jej oczy. Zawsze gdy tam patrzyłem czułem nie pewność, nieśmiałość. Nie było tak teraz. Zbliżyła się niewidocznie ale zrobiła to, powtórzyłem jej ruch, przez który stykaliśmy się nosami. Uśmiechnęła się zakłopotana patrząc na moje usta.
-Nie przeszkadzam wam?- momentalnie odsunęliśmy się od siebie patrząc na osobę za nami, która przygląda nam się z zainteresowaniem. Przekląłem pod nosem widząc postać.
- Styles idź sprawdź czy cię chłopaki nie wołają.-warknąłem mierząc go wzrokiem. Emma chyba poczuła się zakłopotana w tej niezręcznej sytuacji.
Prychnął tylko oddalając się. Czasami porządnie mnie wkurza. Spojrzałem na dziewczynę która spuściła głowę. Przez głowę przeszła wcześniejsza sytuacja w której prawię pocałowaliśmy. Może i to lepiej, że chłopak nam przeszkodził?
- W porządku?- zapytałem patrząc na nią. Jedynie pokiwała głową i powiedziała coś pod nosem.
Wstałem otrzepując swoje spodnie z piachu i ziemi podając rękę brązowowłosej, którą z zastanowieniem przyjęła. Uśmiechnąłem się do niej nieśmiało próbując pokonać tą nieprzyjemną ciszę. Odwzajemniła uśmiech. Dopiero po chwili zorientowałem się, że dalej trzymamy się za rękę. Przygryzłem dolną wargę patrząc na nasze złączone dłonie. Pokołysałem trochę nimi dając znak dziewczynie.
-Umm..- puściła szybko splatając swoje dłonie za plecami, natomiast ja schowałem je do kieszeni.
- To...- powiedzieliśmy równocześnie na co się zaśmialiśmy. Spojrzałem na jej twarz uśmiechając się lekko.
- Widzimy się później tak?- zapytała.
- Tak, tak na treningu.- powiedziałem lekko się jąkając, co ja chyba rozśmieszyło.
- Do zobaczenia.- pomachała mi i tyle jej widziałem.

                                                                         ***

Wparowałem do pokoju w godzinach obiadowych szukając lokatego. Siedział razem z resztą i coś tam ze sobą gadali. Nawet mnie nie zauważyli, oprałem się o framugę próbując uspokoić oddech.
- I jak nowa koleżanka?- Spokojnie Zayn on chcę cię tylko zirytować
-W przeciwieństwie do twoich nie wlatuje każdemu do łóżka- powiedziałem spokojnie grzebiąc w telefonie kierując się w stronę łóżka w zamiarze usiedzenia swoich czterech liter na wygodnym materiale.
- Jak bym nie przyszedł nad jezioro to byśmy nie byli teraz w tym pokoju wszyscy.- odgryzł się chłodno na moją odpowiedź. Spojrzałem przelotnie na niego wzruszając ramionami.- No przyznaj się stary chcesz ją tu.- stwierdził.
- Harry..- upomniał go Lou.
- Taka prawda gdybyś widział ich, jeszcze trochę aby się bzykali w jeziorze.
Przycisnąłem go do ściany.
- Nie nasz jej.- powiedziałem przez zaciśnięte zęby.
-Jak ty.- mruknął.- Jest kolejną...- przywaliłem mu w twarz pięścią na co jego głowa odchyliła się w lewą stronę. Puściłem go przez upadł na podłogę. Chłopaki patrzyli na mnie zszokowani. Sam byłem zaskoczony. Czemu tak zareagowałem? Nie zna jej, nie może tak o niej mówić. Nawet bym tak o niej nie pomyślał. Spojrzałem na bruneta widząc, że się podnosi. Powoli wyprostował się patrząc na mnie. Chyba zrozumiał, że przegiął, bo wyczytałem z jego ust nieme Przepraszam. Kiwnąłem głową, że rozumiem. Chyba zapomniał, kim jestem. Czas wszystkim przypomnieć

poniedziałek, 28 lipca 2014

Rozdział 2 First Lesson


Obudził mnie budzik, co dziwne to, że nie ustawiałem godziny i nie widziałem żadnego zegarka. Otworzyłem powoli oczy widząc jakąś dziewczynę. Krzyknęła kilka razy, na co Hazz spadł z łóżka na podłogę.
Zaśmiałem się śpiącym głosem patrząc na jego minę.
- Dres. Woda. Za pięć minut na dole. Raz!- ucięła krótko klaszcząc w dłonie, robiąc jeszcze większy hałas.
Kobieto zlituj się.- pomyślałem. Wyszła z pokoju jeszcze raz patrząc na bruneta.
- Ty przynieś chustki.-powiedziała. Zdziwił mnie jej rozkaz. Chustkę? Po co?
Harry wgramolił się łóżko kładąc na głowę grubą poduszkę. Ziewnąłem zmęczony przeciągając się.
A co jak byśmy nie przyszli?- powiedział mój cichy głosik. Dobre pytanie. Nic nam nie zrobią.
Położyłem się jeszcze raz szczelnie przykrywając kołdrą. Zamknąłem oczy, próbując zasnąć, co po chwili udało się. Po kilku minutach obudziło mnie straszny ból znajdujący się w całym ciele. Dzieci.....Przetarłem oczy. Chwila! Dzieci?! Spojrzałem na małego chłopca i dziewczynkę. Siedzieli na mnie patrząc mi na twarz i szczerząc się.
- Eeee kim jesteście?-zapytałem marszcząc brwi.
- Pani Candice was kazała obudzić bo się spóźniliście, a budziła was wcześniej.- tak kogoś przypominała mi ta kobieta ale nie rozpoznałem jej.
- A czemu na mnie leżycie?
- Po to.- zaczęli po mnie skakać jednorazowo mnie rozbudzając i dając poczucie bólu.
- Dobra, dobra wstaję.- mruknąłem niezadowolony.
Uśmiechnęły się o popędziły do drzwi. Hazz zakładał spodnie od dresu i biały podkoszulek, gdy założył zaczął szukać czegoś. Wstałem z łóżka kierując się do łazienki, obmyć twarz zimną wodą. Zdjąłem swoją bluzkę patrząc na siniaki jakie tamte dzieciaki mi zrobiły. Dotknąłem jednego, co dziwne zmniejszył się.
Założyłem biały T-shirt i szare dresy, przy okazji przeczesując włosy. Wyszedłem z łazienki i podszedłem do bruneta. Wyszliśmy z pokoju zamykając go, Harry schował kluczyk do kieszeni spodni, zeszliśmy na dół, oglądając wszystko dokładniej. Ściany korytarzu były jasnego beżu, a podłoga była pokryta drewnianymi panelami. Na niektórych ścianach były obramowane jakiejś dyplomy.
 Przeszliśmy do drzwi wyjściowych, a mi przypomniało się zdarzenie z wczoraj. Dziewczyna. Oczy. Te oczy.
Znów mnie hipnotyzują choć nie widzę ich, ale moja wyobraźnia tak. Straciłem ich widok gdy ktoś mnie szturchnął. Myślałem, że to Harry, ale się nadzwyczajnie myliłem. To ta dziewczyna. Przeprosiła mnie, ale z zamkniętymi oczami. Znowu. Potrząsnąłem głową nie myśląc już o tym.

                                                                         ***

Dwie godziny biegania. DWIE. Za wiele i to jeszcze sprintem kazali. Nie wytrzymam tutaj.
Powiedzieli nam, że pół godziny odpoczynku. Łaskawcy. Usiadłem z chłopakami pod wielkim drzewem, którego otaczał chłodny, przyjemny cień. Nie przyzwyczaiłem się do tych klimatów, w Bradford rzadko wychodzi słońce.
- Nie wytrzymam tutaj.- jęknął blondyn.
- To dopiero pierwszy dzień. A Hazz i Zayn i tak mają przesrane.
- O czym ty mówisz?- zapytał Harry.
- Spóźniliście się. Candice była zła, kazała przekazać, że kara będzie.
- Ja to już miałem.- podwinąłem koszulkę i wskazałem palcem na posiniaczony tors. Spojrzałem na nich, wzroki mieli zdziwione.
- Malik tu nic nie ma.- spojrzałem szybko na tors. Rzeczywiście, nic nie ma. Ale przecież dziś rano były. Coś mi tu nie pasuje.
- Było- powiedziałem marszcząc brwi.
Gadaliśmy jeszcze tak z 10 minut gdy podeszła do nas Candice. Kara będzie... Zaśmiałem się w myśli powtarzając te słowa.
- Cześć. Chłopcy przez to, że jesteście nowi Rada kazała przydzielić wam przewodników. Każdy z was będzie miał własnego przez miesiąc, będzie wam wszystkiego uczył, gdy nadejdzie czas Rada was oceni. Teraz chodźcie ze mną i cieszcie się, bo przez to dziś już nie biegacie, chyba, że was trener będzie miał inne plany.- zachichotała prowadząc nas leśną ścieżką. Po kilku minutach staliśmy przed wielką halą stojącą w środku lasu. Nikogo tu nie było nie licząc nas. Poczułem jakiejś dziwne wibracje w brzuchu, ale zignorowałem to. Po chwili weszły jakiejś dziewczyny.
- Chłopcy to RenesmeKayaElenaRoni i Emma.- dwie widziałem, tą blondynkę to najbardziej.
- Miło nam.- chyba tylko Liam ma język.
- Nam również.- powiedziała jak pamiętam Roni.
- Harry daj chustki chłopakom.- i tak zrobił.- I zawiążcie sobie oczy.- wymieniliśmy się spojrzeniami, nie będąc przekonani do tego, ale uczyniliśmy to.
Nic. Cisz. Ciemność. Po chwili ktoś mi rozwiązuje chustkę. Zauważam dziewczynę, stoi na przeciw mnie, przejechałem wzrokiem po innych. Przy każdym z nas stoi jedna z nich. Co to znaczy?
- I to są wasi trenerzy.- rozszerzyłem oczy patrząc na dziewczynę. - Możecie iść. Zayn i Harry zostają.- czyżby teraz kara?
- Czekamy na karę.- powiedział udawanym smutnym tonem Hazz. Wywróciłem oczyma na chłopaka, bawiąc się swoimi palcami z nudów.
- To była kara.
- Co?
- Dziewczyny, które wam przydzieliłam. To kara. Wiecie one są najbardziej zaangażowane, znajdują się tu od trzecich urodzin, najbardziej wyćwiczone. Będziecie cały dzień ćwiczyć. Są nieugięte. Możecie iść.
Skinęliśmy głowami, odeszliśmy w kompletnej ciszy, patrząc przed siebie.

                                                                         ***
- Nie tak. Na wysokość swojego ramienia.- moją trenerką stała się Emma. I Candice miała rację co do niej. Jest chyba po 18 a my dalej ćwiczymy. Poprawiłem miecz jak brunetka mówiła, ale znów źle zrobiłem, poznałem to po jej wzroku. Wzrok. Oczy. Właśnie! Może ona wie o co chodzi z tą całą Eleną.
- Um... Emma?
- Tak?- spojrzała na mnie, prosto w oczy.
- Bo, Elena..... eee jak spojrzałem jej w....oczy czułem ....ból.... co  z wami jest, co z nią?- po minie zdziwiła się moim pytaniem.
- Nie mogę ci tego powiedzieć, jeśli nawet bym ci powiedziała nie zrozumiałbyś, za wcześnie.- przeczesała swoje włosy odwracając wzrok.- Dobra, pierwsza lekcja skończona, zobaczymy jak sobie radzisz z mieczem. Chwilę powalczyliśmy, a skończyło się to tak, że ja miałem dziury w bluzce i leżałem
przygwożdżony do ziemi przez ciało dziewczyny. Dobra jest nie powiem!
- Na dziś starczy. Poćwicz nogi. Do zobaczenia.- mrugnęła do mnie i odeszła w przeciwnym kierunku.
Wow. - pomyślałem. Robi wrażenie. Ale jedno wciąż mnie denerwuje. Oczy. Tamtej blondynki oczy, sprawiają, że czuję ból, a Emmy ulgę, ale niepewność. Powoli przestaje mi się
to wszystko podobać, ale za to zaczyna ciekawić.

czwartek, 17 lipca 2014

Rozdział 1 Last Are New



  Całe życie, całe życie żyłem w kłamstwie, matka nie miała chyba zamiaru mi powiedzieć jaki jest świat, a szczególnie świat do którego teraz się wybieram. Nikt mi nie został, nikomu nie mogę ufać nawet przyjaciołom. Nie umiem, nie będę umiał żyć gdzieś gdzie nie wychowałem się. Wychowałem jedynie pod opieką matki, ojciec podobno tylko był z nami do moich pierwszych urodzin. Popatrzyłem ostatni raz na mój rodzinny dom myśląc jak mama da sobie radę beze mnie. Będzie całkiem sama, może kogoś pozna, albo będzie czekać na mnie. Stała przed otwartymi drzwiami, skanując mnie całego ze łzami w oczach, wiedziałem jakie to dla niej bolesne.
Uśmiechnąłem się do niej pocieszająco mówiąc nie me "Kocham cię mamo.", pokiwała głową i odpowiedziała szerokim uśmiechem, na który nie zwracałem większej uwagi. Jej oczy pełne bólu, troski i bliskości.  Ostatni raz spojrzałem na rodzicielkę, po czym wsiadłem do szarego vana. Przywitałem się z kierowcą kiwnięciem głową. Zamknąłem drzwiczki, patrząc jeszcze raz na mamę. Nie do wiary, że się zgodziłem, ale nie miałem wyboru. Zapiąłem pas bezpieczeństwa dyskretnie przypatrując się kierowcy.
Podejrzliwie wyglądał. Miał tak z około 40. Siwe włosy, z 3-dniowym zarostem, na twarzy miał nie za dużo zmarszczek dające mu surowy wygląd twarzy.  Oczy miał brązowe, jako jedyne były takie ciepłe nie surowe. Oparłem się o siedzenie patrząc przez okno jak opuszczamy Bradford. Ludzie zaczęli uciekać, lub szukać jakiejkolwiek kryjówki przed rozpoczynającym się deszczem.
Po jakimś czasie dojechaliśmy pod dom Styles'ów. Pochodzili z Redditch, ale postanowiliśmy, że wszyscy będziemy mieszkać w jednym mieście. Facet wyszedł pomóc Nelli z bagażami, a Harry żegnał się z mamą, przytulając ją i pocieszając. Otworzyłem drzwi, rozpinając pas bezpieczeństwa, żeby iść przywitać się z rodzeństwem. Przywitałem Nell buziakiem w policzek i przytuleniem, jako jedyna to wszystko zaakceptowała, wiedziałem, że i tak to przeżywa w środku,ale była spokojna, rozumiała, na początku nie wierzyła, ale to wszystko ją zaciekawiło. Wybrana. Wybrany. Co to znaczy? Takie pytanie od kilku miesięcy błądziło mi po głowie, ciągle nie znając odpowiedzi. Mam ich tyle, taki ciekawy jestem tego, ale to pytanie najbardziej mnie zadręcza. Tak jak resztę.
Podszedłem do Harry'ego i jego mamy przywitać się.
- Cześć Harry, dzień dobry Pani.- uścisnąłem dłoń przyjaciela patrząc na niego uważnie. Był zły. Nie dziwię mu się, ale co my mamy do gadania. Nic. Ktoś powiedział, że tak musi być i już.
- Chłopaki jedziemy!- krzyknęła blondynka podchodząc do nas. Przytuliła się do rodzicielki, prawie szlochając w jej jasno niebieską bluzkę. Brunet wziął swój bagaż, niosąc Go do bagażnika.
Pożegnałem się z Ann i skierowałem się po raz kolejny do samochodu. Harry stał oparty prawą ręką o samochód i patrzył na dom.
- Nie długo wrócimy mam nadzieję.- poklepałem Go po ramieniu dając mu znak, że nie jest w tym sam.
- Ja też.- westchnął odwracając wzrok od domu na siostrę.
- Ona na ciebie liczy.- popatrzył na mnie z bladym uśmiechem. Pokiwał powoli głową, po czym wsiadł do auta. Po nas wsiadła dziewczyna, trochę za mocno zamykając drzwiczki, co nie uległo uwadze kierowcy.
- Trochę bardziej lekko.-powiedział patrząc na blondynkę w lusterku karcącym głosem. Pokiwała główką i bardziej owinęła się szalikiem znajdującym się na jej bladej szyi. Harry posłał mu wściekłe spojrzenie, ale staruch sobie nic z tego nie robił.
Po jakimś czasie byliśmy wszyscy. Harry, Nell, Niall, Liam, Louis, Layla i ja. I jeszcze ten stary złośliwiec, ale jego można ominąć. Rozmawialiśmy trochę, ale bardzo cicho, gdyż kierowca kazał jak to określił " Przymknąć jadaczki, dzieciaki."
Po jechaliśmy na lotnisko w centrum Londynu, żeby zdążyć na samolot.
Usadowiłem się wygodnie w fotelu koło okna, ostatni raz patrząc na Londyn.
- Żegnaj Londyn witaj Palm Springs.- mruknąłem patrząc na wielki Big Ben. Pamiętam jak na pierwszą randkę zabrałem tam dziewczynę, bała się wejść do niego. Zaśmiałem się na to wspomnienie.
Zapiąłem pas, gdyż stewardessa poinformowała nas o wystartowaniu za chwilę.
Po chwili można było odpiąć pas i włączyć urządzenia elektroniczne. Złapałem za swoją torbę, w poszukiwaniu mojego telefonu. Znalazłem Go, napisałem do rodzicielki, że wystartowaliśmy i, że tęsknie.
Nie musiałem długo czekać kiedy przyszła wiadomość.

Od: Mama 
" Uważaj na siebie, też tęsknie, jedz zdrowo." 

Zaśmiałem się, nawet jak nie jestem obok niej karze mi dobrze jeść. To zawsze najważniejsze.
Postanowiłem posłuchać muzyki dla zabicia czasu. Wyjąłem niebieskie słuchawki, wkładając do uszu i podłączając do telefonu, wchodząc w Odtwarzacz Muzyki.
Włączyłem 2 Chainz-Used 2.
Po chwili nie wiedziałem kiedy odpłynąłem.
Obudziło mnie lekkie szturchanie w ramie, otworzyłem oczy żałując swojego czynu, mocne światło za okna dało o sobie znać. Przyłożyłem rękę do czoła, oddalając od swoich oczu światła.
Layla stała nade mną cała uśmiechnięta, jak to ona, stuprocentowa optymistka. Westchnąłem zmęczony podróżą, wyjąłem słuchawki z usz wkładając je do torby, a telefon do kieszeni spodni.
- Zaraz lądujemy, zapnij pasy.- powiedziała patrząc na moje zmęczone oczy. Poczochrała mi włosy, puszczając mi oczko.  Pokręciłem głową z niedowierzaniem i z rozbawieniem.
Zapiąłem pasy, i czekałem, aż będę mógł wyjść na świeże powietrze. Strasznie tu duszno. Chciałem poczuć świeży zapach, a nie zapach orzeszków, spowodowany, bo Niall siedział koło mnie i je wcinał.
Popatrzyłem za okno widząc słoneczną pogodę. W końcu mogliśmy wyjść. Jaka ulga, tyłek mi zesztywniał.
Wyszedłem na dwór, patrząc jak palmy bujają się spowodowane ciepłym wiatrem.
Odebrałem swoje bagaże, dołączając do przyjaciół i naszego 'przewodnika'.

                                                                             ***
Siedziałem w samochodzie z przyjaciółmi jadąc do 'ośrodka', nie znam dokładniej nazwy, mówili tylko tak, nie dając nam bardziej szczególnych informacji. Po jakiejś godzinie dojechaliśmy na leśną ścieżkę, kierowca poinformował nas, że za 10 minut będziemy. Nigdzie nie było domów, co mnie lekko denerwowało, żadnej żywej duszy. Moje rozmyślanie przerwał Liam, informując, że jesteśmy.
Odpiąłem pasy, zabierając moją torbę podróżną. Przerzuciłem sobie ją przez ramie idąc za facetem koło Lou i Layli. W końcu doszliśmy do jakiejś wielkiej bramy, była drewniana, a nad nią wisiał napis 'Obóz Wybranych', mało to oryginalne, ale co ja się czepiam. Przekroczyliśmy próg bramy, a mnie przeszedł dziwny dreszcz, zignorowałem to, uświadamiając sobie, że wszyscy byli o wiele dalej niż ja. Poprawiłem swoją torbę, po czym szybko do nich podbiegłem. Rozglądałem się we wszystkie strony, wszędzie drzewa. Świetnie. Po jakiś 5 minutach doszliśmy do wielkiego drewnianego domu. Wyglądał na stary, bardzo stary.
Weszliśmy do ośrodka, od razu powitała nas miła brunetka, na pewno milsza od tamtego.
- Witajcie moi drodzy! Ja mam na imię Candice, będę waszą tymczasową opiekunką. Teraz chodźcie za mną.- pierwsza miła i łagodna osoba tutaj. Wyszliśmy z budynku przemieszczając się po kamiennej dróżce.
Powoli zaczynałem dostrzegać nie które osoby. Jedni ćwiczyli strzał z łuku, jedni spinali się po ściance, a jeszcze inni ćwiczyli gimnastykę. Czułem na sobie wszystkich wzroki, szczególnie płci przeciwnej. Przękręciłem głowę w prawą stronę patrząc na rudowłosą dziewczynę, która patrzyła w górę na drzewo, podążyłem za jej wzrokiem, zauważając dziewczynę o brązowych włosach, stała na gałęzi walcząc z jakimś chłopakiem. W ręce miała miecz przyłożony do policzka nieznajomego, uśmiechając się do niego. Opuściła miecz, podchodząc do chłopaka. Stanęła naprzeciw niego i lekko popchnęła, powodując u chłopaka stratę równowagi. Blondyn upadł na ziemię, jęcząc z bólu, powoli się podnosząc. Dziewczynę zeszła z drzewa, po czym podeszła do chłopaka. Podała mu rękę, pomagając wstać. Zaczęli rozmawiać, w końcu dziewczyna lekko poklepała Go po policzku, odchodząc kładąc swoją broń na ramie. Przelatująco na mnie spojrzała. Była.....ładna. Oderwałem swój wzrok od dziewczyny i przeniosłem je na przyjaciół.

                                                                          ***
Siedziałem w swoim nowym pokoju zapoznawając się z tutejszym regulaminem. Jakieś żarty.
1. Nie można opuszczać terenu.
2. Żadnych sprzętów elektronicznych.
3. Żadnych imprez, jedynie świętowane są urodziny.
4. Żadnego kontaktu z innymi za progiem terenu.
I dalej nie umiałem czytać, nie mogłem, nie chciałem. To jakiś horror. Opadłem mimowolnie na miękkie łóżko. Chociaż o wystrój pokoi się postarali. Pokój miałem z Harry'm, na razie siedział w łazience poprawiając swój wygląd, gdyż ocenił, że są tu ładne dziewczyny. Jeden plus tego wszystkiego.
Po chwili wyszedł cały odpicowany. W tej samej chwili weszli chłopaki, z załamanymi głowami.
- A ten co się tak wystroił?- zapytał Lou rozbawionym głosem oglądając zielonookiego.
- Idzie na podryw.
- Nie można.- popatrzeliśmy na nich zdezorientowani.- Strona 42 podpunkt 74. 'Wszyscy mają być skupieni na swoich obowiązkach, żadnych rozmów z płcią przeciwna, jedynie podczas ćwiczeń'.
Harry opadł zrezygnowany na łóżko, przykrywając swoją twarz poduszką.
- Cóż...- wstałem, uśmiechając się chytrze.- ja łamie zasady.
Nie czekając na ich odpowiedź wyszedłem z pokoju, kierując się do drzwi. Gdy przekraczałem próg drzwi wpadła na mnie jakaś dziewczyna, wypuszczając ze swoich rąk kilka ostrych gwiazdek.
- Przepraszam.-powiedzieliśmy równocześnie, zniżając się po rzeczy leżące na kamiennej drodze.
Uderzyliśmy się czołami, upadając do tyłu. Zaśmialiśmy się równocześnie. To trochę dziwne.
- Przepraszam.- i znów razem powiedzieliśmy. Podałem jej część gwiazdek, które podniosłem z ziemi, równocześnie patrząc jej w oczy. Niebieskie. Jak ocean. Nie mogłem się od nich oderwać, tak jakby hipnotyzowały. W tej samej chwili poczułem małe ukłucie w piersi. Jak by ktoś wbijał mi 10 noży naraz.
Gdy zamknęła oczy, ból odszedł powodując, ciepło w piersi. Dziwne.
- Dziękuje. Muszę już iść.- ominęła mnie i zniknęła w korytarzu. Patrzyłem w miejsce gdzie zniknęła dziewczyna, szukając odpowiedzi na to co się przed chwilą wydarzyło. A co dziwne jak mi dziękowała miała dalej zamknięte oczy. To była dla mnie.....ulga nie musząc patrząc jej w oczy, ale też zawiedzenie nie widząc TYCH oczu. Potrząsnąłem głową próbując pozbyć się wszystkich myśli o dziewczynie.
Skierowałem się do części ośrodka gdzie było więcej drzew a mniej ludzi. Samotność. Cisza. Tego mi brakowało odkąd tu przyjechałem. To wszystko to nie dla mnie. To wszystko wygląda jak obóz przetrwania z surowymi zasadami. Kopnąłem jakiś kamienień, co chwilę odbijał się od ziemi, robiąc jedyny dźwięk w okolicy. Myślami wróciłem do mamy, Bradford, ojca. Ojciec. Wogule obce mi słowo, jedni uważają, że to szczęście mieć tatę w rodzinie, ale nie ja. Dla mnie to lepiej. Mama zajęła miejsce matki jak i ojca.
Choć jedno interesowało mnie na ten temat. Czy zależało mu na mnie? Z każdej chwili przychodziło nowe pytanie z nim w roli głównej. Ile bym dał żeby o nim nie myśleć, o tym jak mnie zostawił.
Ja Go nawet nie znałem, nie znałem jego imienia. Chore, pomyślicie, ale taka prawda. Matka nigdy mi o nim nie mówiła, sam się dowiedziałem. Z moich zamyśleń wyrwały mnie niedalekie dźwięki. Podążyłem za nimi próbując rozszyfrować główne centrum dźwięków. Przechodziłem między drzewami, a dźwięki stawały się bardziej słyszalne i rozumiane. Stanąłem za grubym pniem drzewa widząc jakąś postać skaczącą po obciętych pniach drzew. Wystawiłem bardziej głową, wiedząc, że mnie zauważy. Śpiewała. Ładnie.
Podsłuchałem trochę. Śpiewała wyglądając jak by czuła tą piosenką. Weszła w nią, żyła nią. Oparłem się drzewo zatapiając się jej głosem.

What would I do without your smart mouth
Drawing me in, and you kicking me out
Got my head spinning, no kidding, I can’t pin you down
What’s going on in that beautiful mind
I’m on your magical mystery ride
And I’m so dizzy, don’t know what hit me, but I’ll be alright


Zatrzymała się, patrząc w niebo ze smutkiem. Popatrzyłem za jej wzrokiem, dokładnie przyglądając się niebu.  Nie zwróciłem nawet uwagi, że jest już wieczór. Na niebie lśniły gwiazdy, a ci co mają niezłą wyobraźnie umieliby znaleść jakieś wzory czy coś.  Lekki wiatr rozwiał jej włosy do tyłu, odsłaniając jej twarz, księżyc puszczał na nią swoje światło dając mi piękny widok na dziewczynę. Postanowiłem wrócić i przestać gapić się na nieznaną mi dziewczynę.... 

niedziela, 13 lipca 2014

Wybrani




                                                     

Emma Cloud 
19 Lat  
Urodzona w Londynie, przeprowadziła się do Californi z bratem, ponieważ Rada tego zażądała.
Na zajęciach jest bezwzględna, groźna, sprytna, dla przyjaciół jest miłą, sympatyczna dziewczyną nigdy się nie poddającą. Przyjaźni się z Reny i Eleną. Należy do wielkiej Trójki w ośrodku. Jej motto to " Nigdy nie się odwracaj, bo możesz potknąć się i już nie wstać'


Davon Cloud
22 lat
Urodzony w Londynie, przeprowadził się do Californii ze swoją młodszą siostrą gdyż Rada tego żądała.
Jest uroczym chłopakiem z powodzeniem u dziewczyn, co go zadowala, ale czeka na tą "jedyną".
Tak jak siostra należy do wielkiej Trójki. Jego motto: " Nie liczy się jaką masz broń, liczy się jak władasz bronią w swojej dłoni"


Renesme "Reny" Moon
19 lat
Urodzona w Kanadzie, przeprowadziła się do Californii za sprawą Rady.
Jest słodką dziewczyną z wielkim poczuciem humoru, od pół roku podoba jej się Davon, Emma jest jej najlepszą przyjaciółką, niestety Reny nie należy do Trójki, przez co nie za dużo się widują.
Jej motto: "Spódniczki i kokardki to nie dla mnie, wole miecz i krew przeciwnika do tego"



Kaya Schiler 
18 lat 
Urodzona Californii, iż jej ojciec należy do Rady dopiero 2 lata remu dowiedziała się, że jest wybraną
W przeszłości miała styczność z narkotykami, po pół rocznej terapii wyzdrowiała. Jest energiczną dziewczyną z dużą inteligencją,co przydaję się na spotkaniach. Przez narkotyki zmieniła się na wredną dziewczynę. Jej motto: "Nie ma miłości, jest tylko śmierć, nienawiść i zguba."


Daniel Schiler
37 lat 
Urodzony w Londynie, ojciec Kayi, przez 16 lat ukrywał przed córką że jest wybrana. Należy do Rady.


Candice Night 
31 lat 
Urodzona w Słowacji, dziesięć lat temu przeprowadziła się do Californii za sprawą Rady.
Jest jednym z opiekunów w ośrodku, bardzo lubianym przez swój charakter..


Alex Smith 
35 lat
Urodzony w Californii, jest przedstawicielem Rady. Stworzył ośrodek, żeby chronić i trenować wybranych.


Elena May 
18 lat
Urodzona w Hiszpanii, przeprowadziła do Californii bo Rada tego wymagała.
Jest uczynną, dobrą dziewczyną o pięknych oczach. W ośrodku jest od 4 lat.
Przyjaźni się z Reny i Emmą. Jej motto: " Raz popatrzysz mi w oczy a będziesz błagał o życie."


Zayn Malik 
21 lat
Urodzony w Bradford, przeprowadził się do Californii.
Dopiero kilka miesięcy temu dowiedział się, że jest wybrany. Jest buntownikiem. Chłopak jest skryty, jego jedynymi przyjaciółmi jest Liam, Niall, Harry, Louis, Nella i Layla.
Jego motto: " Nie mów przyjacielowi czegoś czego nie da się cofnąć, jedynie wrogowi."


Harry Styles
21 lat
Urodzony w Redditch, przeprowadził się do Califronii. Nie dawno dowiedział się, że jest wybrany.
Wraz z przyjaciółmi przeprowadza się do ośrodka. Jest kobieciarzem, od pierwszego spotkania z Devon'em czuje, że się nie polubią. Jego motto: " Każda kobieta jest piękna na swój sposób."


Liam Payne 
22 Lat
Urodzony w Wolverhampton. Przeprowadził się do Californii z przyjaciółmi.
Odpowiedzialny, mądry chłopak. Jego motto: "Do szczęścia tylko ty."


Louis Tomlinson 
23 Lat
Urodzony w Doncaster. Przeprowadził się do Californii z przyjaciółmi.
Najstarszy z z szóstki, ale najbardziej dziecinny. Chłopak obdarzony wielkim poczuciem humoru. Przyjazny.
Jego motto: " Jeśli dziewczyna uśmiecha się patrząc na ciebie wiedz że masz szansę."


Niall Horan
22 lat 
Urodzony w Mullingar, jak był mały przeprowadził się do Londynu. Teraz z przyjaciółmi wyjeżdża do Californii. Jest wesołym chłopakiem, o wielkim poczuciu głodu.
Jego motto: "Wstań z tej kanapy, klata do przodu i powiedz co czujesz."


Nella Styles 
19 lat
Urodzona w Redditch, siostra Harry'ego, całkowite przeciwieństwo jego.
Jest nieśmiałą dziewczyną mało pewną siebie, ale dzięki bratu i przyjaciołom jej pewność rośnie.
Jej motto: " Jestem bezbronną dziewczyną o wielkim sercu."


Layla Rive
18 lat.
Urodzona w Londynie, przeprowadziła się z przyjaciółmi do Californii. Jest dobrą dziewczyną o sympatycznym charakterze. Ale umie pokazać pazurki. Jej motto: "Szacunek za szacunek kotku."


sobota, 12 lipca 2014

Prolog



Ona
Doświadczona
Wysportowana
Sprytna
Groźna
Ale 
Miła
Kochająca
Sympatyczna
On 
Nowy 
Buntownik
niebezpieczny
Ale
Ufny
Opiekuńczy
Skryty 
On jest tutaj pierwszy raz
Wybrany przez radę
Wraz z przyjaciółmi musi tu zamieszkać
Ona w najlepszej jest trójce
Wybrana by wszystkich strzec z niektórymi 
Nie liczy się nic niż honor, obietnica, Rada
nagle nadchodzi On z przyjaciółmi
jako ostatni z wybranych
Spotykają się
Nienawiść
czy
Miłość 
od pierwszego
Spojrzenia